Cumhuriyet Döneminde, Önce Hiçbir Yorumuyla İslam’a Razı Olunmamış, Sonra “Resmi Din” ve Teşkilatı Oluşturulmuştur Saltanat sürecini müteakip, Türkiye’de Cumhuriyet adı altında kurulan yeni sistem ve statüko, İslam şeriatını tehdit ve düşman konumuna oturtup ümmet bilincini dışlayarak ve hilafeti kaldırarak, laik Batıcı Kemalizmi, Türk ulusalcılığını, pozitivizmi ve sekülerizmi içeren resmi ideolojiyi dinleştirip bütün topluma dayatınca; başlangıçta İslami kimlik, İslam hukuku/şeriatı, ümmet bilinci ve Müslüman halk ötekileştirilip düşmanlaştırıldı. Tehdit ve düşman algısında birinci sıraya oturtuldu. Hilafet’in kaldırılmasını müteakip İslami eğitim yasaklandı, medreseler kapatıldı ve laik, seküler öğütüm sisteminde fıtratları bozan, ruhları kirleten resmi ideoloji dayatıldı. İslam şeriatı ile hükmetmeye son verilip, Avrupa’nın ...

Bağımsız İslami gruplara yapılan haksızlıklara, zulümlere itirazımdır

Kur'an'ın terk edilmesi ve Rasûlün (s) sünnetinden uzaklaşılmasıyla yaşanan ve uzun süren bozulma serüveninin sonucunda bugün yaygın olarak, hayatı kuşatması gereken ubudiyet (kulluk) bütünlüğünden yoksun parça ibadetler, anlam ve eksen kaybına uğramış ve forma indirgenmişlerdir

İslam ümmeti olarak bugünkü büyük zillete sürüklenmemizin arka planında; şüphesiz ki, Kur’an’dan ve Rasûlüllah’ın (s) güzel örnekliğinden kopuşumuz yatmaktadır.

Kur’an’la bağını sürdüren ve ibadetler bütünü içindeki anlamlı yerini koruyan oruç, insana kendini ve Rabbini bilmenin, sorumluluklarının farkına varmanın önünü ve imkânlarını açar.

Oruç; ruhun ve kalbin Kur’an’ın nuruyla aydınlatılması, mutmain hâle getirilmesi sonucunu elde etmek amacıyla bedenin açlıkla ve şehevi arzulara sınırlar koyarak terbiye edilmesidir.

Rabbimiz insana ruh üflemiş, temiz bir fıtratla yaratıp canlılık kazandırarak imtihan için dünyaya göndermiştir.

Ramazan’ın ve Kadir Gecesi’nin değerli ve mübarek oluşu, insanlığı kurtaracak mesajın bu ay ve bu gecede indirilmesinden kaynaklanmakta ve bu değere bizzat Kur’an işaret etmektedir.

Statükolaşmaya engel olan İslâmî ölçü ve ilkelerden Emevilerden itibaren uzaklaşılınca ortaya çıkan statükolaşma sonucunda yaşanan yozlaşma Müslüman toplumları kuşatmıştır. İslam’ın, bir toplumu yönetirken mutlaka uyulmasını emrettiği; – “Müslümanların işlerini şûra ile yürütmeleri” (Şûra: 42/38)emri olmak üzere, – “Emr-i bi’l-ma’ruf ve nehy-i ani’l- münker” yapmaları (Hac: 22/41, Tevbe: 9/71, Âl-i İmran: 3/104, 110), – “Emanetin ehline verilmesi ve insanlar arasında adaletle hükmedilmesi” (Nisa: 4/58), – “Allah’ın hükümleriyle hükmedilmesi” (Maide: 44-50), – “Allah’a ve Rasûlüne itaat ettikleri sürece (mü’min olan) emir sahiplerine itaat edilmesi”,aksi takdirde itaat edilmemesi (Nisa: 4/59), – “Allah ve Rasûlü bir meselede hüküm vermişse mü’min erkek ve kadınların aynı konuda başka bir tercih özgürlüklerinin olmadığı” (Ahzab: 33/36) gibi ...