‘İnsan hakları’ kavramını teorik anlamda nasıl tanımlıyorsunuz? Hak kavramının neşet ettiği kaynağı da göz önünde bulundurarak, temel hak ve özgürlüklere yaklaşımınızın düşünsel çerçevesini açıklar mısınız? -İnsan hakları kavramını oluşturan insan ile hak kelime ve kavramları Kur’an’ın temel aldığı hususlardır. Rabbimiz Kur’an-ı Keriminde insanı kendisine “halife” olarak yarattığını, “eşref-i mahlûkat” olarak istisnai bir yere sahip bu insanın Adem ile Havva’dan ürediğini açıklamaktadır. Yaratıcı en ileri yetenek ve kabiliyetlerle donattığı insana, akıl ve “irade serbestliği” emanetini vermiş ve Allah’tan başka ilah ve rab tanımayacağı konusunda bir misak da yaparak onu imtihan edilmek, sınanmak üzere dünyaya göndermiştir. İnna lillahi ve inna ileyhi râciun” ...

Şirke bulaşmış din anlayışını, atalardan intikal eden, bir nevi örf ve kültür mahiyetinde ve hurafelerle dolu olarak babadan oğula geçen, hak batıl karışımı dini sorgulayarak, Kur’an ve onun pratiği olan sahih sünnete dayanan Allah’ın dinine yönelen insanlar muvahhid bir kimlik kazandılar. Tevhid akidesini idrak eden, Kur’an’dan beslenen bu müslümanlar, sayıları arttıkça, birbirleriyle tanışmaya ve giderek gruplar halinde, imanlarının icabı olan tavır ve eylemler geliştirmeye yöneldiler. Bu düşünsel sorgulama, tevhidi imana ulaşma ve bunun tezahürü olan bazı faaliyetlere yönelme anlamında bazı gelişmelere rağmen “arzu edilir bir niteliksel sıçramaya”, en azından yaygın manada “berraklaşmış bir kimlik ibrazına” ve “yeterli bir aktiviteye” ulaşılmadığı ...